ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

 

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

«δεν υπάρχει κάτι καλυμμένο που να μην αποκαλυφθεί, και κρυπτό που να μην γνωσθεί». (Ματθ. Ι-26) 

     01.1.1.   ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΕΝΙΚΗ:

     Ένας μύθος του Αισώπου αναφέρεται στην λογομαχία που είχε κάποτε ένα αρνί με ένα λύκο.

     Το αρνί που στεκόταν σε ψηλό πύργο επάνω, κορόϊδευε τον λύκο που περνούσε από κάτω στο δρόμο. Τον αποκαλούσε κακό θηρίο και αιμοβόρο. Ο λύκος τότε στράφηκε και του είπε: «Δεν με περιπαίζεις εσύ, αλλά ο πύργος πάνω στον οποίο στέκεσαι»!  Αν δεν υπήρχε ο πύργος, ο λύκος θα έτρωγε το πρόβατο.

άνω ο Ιωάννης ο Θεολόγος με τον μαθητή του Πρόχορο

Αυτό αναλογιζόμαστε και εμείς, τολμώντας τώρα να γράψουμε ερμηνεία στην Αποκάλυψη.    Δεν θεωρούμε δική μας τη δύναμη να το κάνομε, αποκαλύπτοντας μάλιστα την κακία των πονηρών πνευμάτων, αλλά τη δύναμη μας τη δίνει η Εκκλησία, και η μετά Θεόν προστάτης μας, η Παναγία, που είναι «της Εκκλησίας ο ασάλευτος Πύργος» (χαιρετισμοί).              η Πάτμος στην οποία εξόριστος έλαβε την Αποκάλυψη ο Ιωάννης

    Το προφητικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η «Αποκάλυψις του Ιωάννου», έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς Χριστιανούς να προσπαθήσουν μια ερμηνεία του,

και μια επαφή γενικότερα με το προφητικό πνεύμα της Βίβλου. Σε άλλους για ωφέλεια πνευματική, σε άλλους για ακαδημαϊκού τύπου έρευνα και άλλους για να προβάλλουν τον εαυτό τους...

     Αυτοί οι τελευταίοι ως μη αναζητητές της Αληθείας δημιούργησαν πολλές πλάνες. Οι Πατέρες της Εκκλησίας ερμήνευσαν την Αποκάλυψη με τρόπο θεόπνευστο και την παρέδωσαν σε όλες τις επόμενες από αυτούς γενιές.

     Στις μέρες μας υπάρχουν όλα όσα βοηθούν στην κατανόηση του προφητικού αυτού βιβλίου: και τα κείμενα των Πατέρων, και οι γνώσεις για μια ιστορικού τύπου προσέγγιση των γεγονότων που αναφέρονται στην Αποκάλυψη, και οι εμπειρίες από την διάδοση που είχαν οι διάφορες κατά καιρούς πλάνες.

     Παρουσιάζεται εδώ μια σύντομη ερμηνεία του βιβλίου της Αποκαλύψεως που προσθέτει ερμηνευτικά σχόλια και στα γεγονότα που δεν είχαν λάβει ιστορική υπόσταση όταν οι Πατέρες της Ορθοδοξίας έγραφαν τη δική τους Θεοφώτιστη ερμηνεία. Επειδή ένα είναι το Πνεύμα που φώτισε και φωτίζει Προφήτες, Αποστόλους και Διδασκάλους της Εκκλησίας, πρέπει και η ερμηνευτική απόδοση του κειμένου της Αποκάλυψης να γίνεται, και εδώ αυτό προσπαθείται συν Θεώ, σε συμφωνία με το πνεύμα των άλλων Ιερών Γραφών και παραδόσεων. Εξ άλλου ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος χρησιμοποιεί στην Αποκάλυψη νοήματα του αυτού πνεύματος με τα υπόλοιπα ιερά βιβλία της Γραφής, ακόμη και εκφράσεις παρεμφερείς προς αυτές των προφητών, κυρίως των Ιεζεκιήλ και Δανιήλ.

Στα σημεία που υπάρχουν αναφορές στην Αποκάλυψη σχετικά με εξωτερικά φαινόμενα, όπως πείνες, σεισμούς κλπ, καλό είναι να ακούμε τη γνώμη και τα στοιχεία των επιστημονικών ερευνητών, ακόμη και των μη Ορθοδόξων, αλλά να μην νομίσουμε σε καμμιά περίπτωση, ότι η Αποκάλυψη εστιάζεται σε αυτά.

άνω το Σπήλαιο της Αποκάλυψης

      Το κέντρο της Αποκάλυψης είναι πνευματικό, αφορά τις άϋλες ψυχές, αλλά κατά ένα τρόπο που διαφεύγει της γνώσης των εξωτερικών ερευνητών τα αόρατα και άϋλα «τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται», δηλ. τα πνευματικά γίνονται αντιληπτά μέσω των δημιουργημάτων, από την αρχή της Δημιουργίας, από κτίσεως κόσμου.  «Λοιπόν υπάρχουν έργα του Θεού αόρατα, τα οποία συμβαίνει να είναι κρυμμένα από εμάς, για τα οποία και ο θεσπέσιος Απόστολος συμμαρτυρεί και λέγει διότι τα αόρατα (έργα Του) από τότε που κτίσθηκε ο κόσμος δια των (ορατών) δημιουργημάτων εννοούμενα βλέπονται», εξηγεί και ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας. Στην Αποκάλυψη φανερώνονται πολλά Ουράνια Μυστήρια μέσω παραστάσεων αντιληπτών κατά το δυνατόν από τους ζώντες ανθρώπους.

Κάτω η θέση της Πάτμου στο χάρτη:

      Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ μελετούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο, διδασκόμενος και από το παρελθόν: «Θυμήθηκα τις αρχαίες ημέρες και μελέτησα σ’ όλα τα έργα Σου, στα δημιουργήματα των χεριών Σου μελετούσα». Δηλ. ομολογεί ότι θυμόταν τι συνέβαινε τον παλιότερο καιρό μελετώντας τα βιβλία της Γραφής, γιατί η Δημιουργία και όλη η πορεία του αρχαίου θεοκρατικού Ισραήλ ήταν καταγραμμένη από την εποχή του Μωϋσή σ’ αυτήν, διδασκόμενος και από όλα τα δημιουργήματα του Θεού.

     Επειδή «αι ημέραι πονηραί εισί» (Εφ. Ε-16) συνηθίζεται να μελετάμε με θαυμασμό τα ανθρώπινα “επιτεύγματα”. Όμως κατά τον Εκκλησιαστή «ιδού τα πάντα ματαιότης» και ανάπαυση στις αιώνιες ψυχές δεν υπάρχει από αυτά τα πρόσκαιρα. Τα αφιερωμένα στον (αληθινό) Θεό, όμως, κτίσματα μας βοηθάνε να ατενίζομε σ’ Αυτόν, διότι αποτελούν υλοποιημένες εκφράσεις όσων αφορούν τη σωτηρία μας και του συνδεόμενου με μας πνευματικού κόσμου. Ακόμα και ο παλιός ναός των Ιουδαίων συμβόλιζε το σώμα του Σωτήρος Χριστού όπως ο ίδιος ανέφερε στους Ιουδαίους: «Καταλύστε αυτόν τον ναό και Εγώ σε τρεις ημέρες θα τον ανεγείρω... εκείνος δε έλεγε περί του ναού του σώματος Αυτού» (Ιω. Ιβ 19-21). Η αντιστοίχηση αυτή, βέβαια, έπαψε να ισχύει από τότε που σχίστηκε το καταπέτασμα του ναού. Τότε η χάρη του Θεού έφυγε από τα ιερά των Ιουδαίων, επειδή σταύρωσαν τον Μεσσία.

      Δεν είναι όλα τα αφιερώματα προς τον Θεό δεκτά αν δεν είναι της αποδοχής Του. Είτε μέσω κάποιων γενικότερων κανόνων, για το πως πχ πρέπει να χτίζεται και να καθαγιάζεται κάθε εκκλησία, είτε μέσω πιο συγκεκριμένων υποδείξεων, όπως πχ στους Ιουδαίους είχε υποδειχθεί σαν τόπος λατρείας ο τότε ναός της Ιερουσαλήμ και μόνον αυτός, διότι ένας ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας που το σώμα του συμβόλιζε ο ναός. Ο χάλκινος όφις, προτύπωση του Σταυρού, υψώθηκε από τον Μωϋσή στην έρημο, όχι από απλή δική του πρωτοβουλία, αλλά κατ’ εντολή του Θεού, για να γιατρεύει όλους όσους ατένιζαν σ’ αυτόν.

     Οι Πατέρες δίνουν σημασία και στα ονόματα των δημιουργημάτων, ιδιαίτερα τα αναφερόμενα στη Βίβλο. Πώς, ρωτάει ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης, κάποιος να παραδράμει την σπουδαία εκείνη και φροντισμένη φιλοσοφία, όπου λέγεται ότι, «όχι μόνο στα δημιουργήματα γίνεται φανερή η μεγαλοπρέπεια του Δημιουργού, αλλά και δια των ονομάτων τους δείχνεται η σοφία του Θεού, επειδή με τρόπο οικείο (συγγενικό) και προσφυώς, σε καθένα από τα γενόμενα ταίριαξε τις προσηγορίες (δηλ. τα ονόματά τους)»; (Κατά Ευνομίου).

     Στη Χριστιανική γραμματεία, από την εποχή των πρωτοπλάστων, υπάρχει συμμετοχή στα γεγονότα, τόσο των ανθρώπων, όσο και του Θεού. Το περιβάλλον υφίσταται τα αποτελέσματα από την επίδραση πάνω του των δύο αυτών θελήσεων, Θεού και ανθρώπων.

     Δεν υπάρχει πεπρωμένο (κισμέτ) στο οποίο πρέπει οι Χριστιανοί να υποταχτούν. Οι προφητείες είναι διαφόρων επιπέδων εξαρτώμενες από την θέληση του Θεού και την οξύτητα της πνευματικής αντίληψης του προφητεύοντος. Και δεν πρέπει το θεολογικά πνευματικό να συγχέεται με το κοσμικά πνευματικό που είναι η διανόηση χωρίς διάκριση καλού και κακού. 

     Στο βιβλίο της Αποκάλυψης προφήτης είναι ο πιο ικανός στην φανέρωση Μυστηρίων, ο απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου, που άκουγε από Αυτόν τα απόρρητα προσπίπτοντας στο στήθος Του. Για τον λόγο αυτό δεν είναι παράδοξο που ο Ιωάννης ανεβαίνει μέχρι τον θρόνο του Θεού καταγράφοντας το πως παίρνονται εκεί οι αποφάσεις που αφορούν τα πράγματα της Γης. Ο Υιός του Θεού από την αρχή φανερώνει στον Ιωάννη ότι είναι θέλημά του να πληροφορηθούν οι Χριστιανοί τα μέλλοντα να συμβούν στην Οικουμένη, δοσμένα με πνευματικό τρόπο στην Αποκάλυψη, ώστε να γνωρίζουν ότι όλα ελέγχονται από Αυτόν και να μην φοβούνται, αλλά για όλα να ευχαριστούν τον Θεό. Οι άνθρωποι αποφασίζουν ελεύθερα αλλά βοηθούνται ανάλογα με το πνευματικό τους ενδιαφέρον.

      Τα μη Χριστιανικά φιλοσοφικά - θρησκευτικά συστήματα αναφέρονται εν μέρει σε παρόμοια θέματα με την Αποκάλυψη, μιλάνε για το τέλος του κόσμου ή την αλλαγή καταστάσεων στο πέρασμα του χρόνου, αλλά οι αναλύσεις τους δείχνουν την έλλειψη γνώσεων περί πνευματικού κόσμου, κινούνται σε ερμηνείες και αξιολογήσεις στο υλικό πεδίο. Από αυτή την άποψη ο σύγχρονος άνθρωπος με τους υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά συστήματα παρατήρησης που σαρώνουν τα πάντα από το διάστημα μέχρι τους βυθούς των ωκεανών, είναι πιο εύκολο να κάνει σωστότερες προβλέψεις...

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ 12 ΤΕΥΧΩΝ

«Σύντομου σχολιασμού της Αποκάλυψης» υπό ΛΜΔ, με αναβαθμισμένη μορφοποίηση, πίνακα περιεχομένων, αρίθμηση κεφαλαίων κλπ (2022): 

ΤΕΥΧΗ	ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ	MB
Α	Εισαγωγή και Επιστολές στις επτά Εκκλησίες. Εισαγωγή γενική και στην Αποκάλυψη. Επιστολές στις επτά Εκκλησίες. Ο Ιωάννης στην Πάτμο. Οι επτά λυχνίες και η εμφάνιση του Κυρίου. Οι 7 Εκκλησίες ως επτά εποχές του Χριστιανισμού, κατά τον αρχιεπ. Αβέρκιο. Συνοπτικά για όλες τις Εκκλησίες.	1,6
Β	Η Ουράνια λατρεία - Το Αρνίο και το σφραγισμένο βιβλίο - Οι έξι από τις επτά Σφραγίδες. Η ουράνια λατρεία. Θρόνος του Θεού η Υπεραγία Θεοτόκος. Το σφραγισμένο βιβλίο και το Αρνίον. Από το Αρνίον όλα τα δώρα. Το άνοιγμα των σφραγίδων. Οι έξι από τις επτά Σφραγίδες. Για τη μεγάλη αποστασία του κλήρου.	1,5
Γ	Οι 144.000, η Ουράνια σιγή, οι 4 πρώτες Σάλπιγγες. Για τους τέσσερις αγγέλους και τον άλλο τον αναβαίνοντα από ανατολής ηλίου. Οι συμβολισμοί γης, θαλάσσης και δένδρων. Το σφράγισμα των πιστών. Οι 12 φυλές, οι 144.000 και η σημασία του 12. Η σημασία των 4, 40, 100 και 144. Η έβδομη σφραγίδα και η Ουράνια σιγή. Γενικά για τις επτά σάλπιγγες. Οι άγγελοι του Θεού με τις σάλπιγγες και η δράση των δαιμόνων. Η 1η + 2η σάλπιγγα. Οικουμενισμός - Πανθρησκεία - τρίτη σάλπιγγα. Η τέταρτη σάλπιγγα.	1,6
Δ	Η πέμπτη (5η) και έκτη (6η) σάλπιγγα στο 9ο κεφάλαιο. «Ο πόλεμος θα γίνει για το νερό». Πάπας - Λεβιάθαν - Δαγών - 6άκτινο άστρο. Η Πόλη στο όριο Ανατολής - Δύσης. Άγιος Μάξιμος - προφητείες από την Ιστορία. Ο προφήτης Ζαχαρίας σε σχέση με την Αποκάλυψη και τον Ισραήλ. Οι τρεις θρησκείες του Ευφράτη: Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Μωαμεθανισμός. Μεσσίας και άγιος Νεκτάριος, Μονοφυσίτες, Μονοθελητές, οι 3 Ρώμες. Νέα Τάξη και ευσέβεια, Ορθοδοξία και Ελληνισμός.	2,6
Ε	Ο «ισχυρός άγγελος», το μικρό βιβλίο και οι επτά βροντές (10:1 - 10:11) . Η εμφάνιση του «ισχυρού αγγέλου». Τι σημαίνει το ουράνιο τόξο και η νεφέλη του «ισχυρού Αγγέλου». Για το ανοικτό βιβλίο. Η ειρήνευση από τον «ισχυρό Άγγελο» μετά τα γεγονότα της Πόλης. Η στερέωση των ορθών δογμάτων με τη βοήθεια του «ισχυρού αγγέλου».	0,7
ΣΤ	Η μέτρηση του ναού και οι δυο μάρτυρες στο 11ο κεφάλαιο (11:1 - 11:14). Η μέτρηση του ναού. Ποιοι είναι οι δύο Μάρτυρες και για τον Ιωάννη. Το έργο των δύο Μαρτύρων. Η μάχη με τον Αντίχριστο, οι 1290 ημέρες, και οι σχετικές προφητείες. Ο φόνος των προφητών και η ανάστασή τους.	2,3
Ζ	Η έβδομη σάλπιγγα, και σημείο στον ουρανό: η «γυναίκα» και ο «δράκος». Η 7η σάλπιγγα με την αναγγελία της Βασιλείας, την οργή των εθνών και τη φανέρωση της Κιβωτού της Διαθήκης στον Ουρανό (11:15 - 11:19). Η γυναίκα και ο δράκος στον Ουρανό και ο πόλεμος του αρχαγγέλου Μιχαήλ κατά του δράκου - διαβόλου (12:1 - 12:17). Η φυγή της Γυναίκας - Εκκλησίας στην έρημο και ο πόλεμος από τον δράκοντα.	1,1
Η	Τα δύο θηρία, Αντίχριστος & Ψευδοπροφήτης. 1. Το θηρίο - Αντίχριστος (13:1 - 13:10). Ποια είναι η «θάλασσα». Το θηρίο - Αντίχριστος σαν εικόνα στη γη του δράκου - Σατανά. Τα 10 κέρατα και οι δέκα εντολές. Οι θηριώδεις βασιλείες της γης και η αιώνια του Χριστού κατά τον προφήτη Δανιήλ. Το «θηρίο» εξεταζόμενο συνολικά ως διοίκηση (εξουσία) των ασεβών. Ο τόπος ενθρόνισης του Αντιχρίστου. Το σαν σφαγμένο κεφάλι του θηρίου - Αντιχρίστου (ως προσώπου ή συστήματος). Ρωσία και έσχατη Ρώμη, Κομμουνισμός και Ναζισμός. 2. Το θηρίο - Ψευδοπροφήτης και το χάραγμα (13:11 - 13:18). Ψευδοπροφήτης: ο "πνευματικός" ηγέτης που θα υποστηρίζει τον Αντίχριστο! Τα «Φυσικά» και «μετά τα Φυσικά». Ουμανισμός (ανθρωπισμός) και ο υπερανθρωπισμός. Μαγεία και ο αποκρυφισμός. Οικουμενισμός - Πανθρησκεία. Το χάραγμα γενικά και αυτό του τελικού Αντιχρίστου με τα σχετικά γεγονότα.	3,8
Θ	Η ωδή των 144.000, τα μηνύματα των τριών αγγέλων, ο θερισμός και τρύγος της γης (14:1 - 14:20).   Οι 144.000 σε σχέση με την αρετή τους. Η Θεοτόκος αρχηγός των 144.000 αμώμων ακολούθων του Χριστού. Η με την άσκηση επιστροφή προς την παρθενική καθαρότητα. Τίμιος Πρόδρομος και προφήτης Ηλίας. Δεν είναι μόνο άνδρες οι «144.000». Τα μηνύματα των 3 αγγέλων. Η «νεφέλη» και ο καθήμενος επ' αυτής. Οι δύο θερισμοί. Το δρεπάνι σαν σύμβολο του «θερισμού» ανθρωπίνων ζωών. Το δρεπάνι σαν σύμβολο του λόγου του Θεού.	1,1
Ι	Οι 7 άγγελοι, με τις 7 φιάλες του θυμού του Θεού, στο 15ο και 16ο κεφάλαιο. «Σημείο» στον ουρανό. «Θάλασσα γυάλινη ανακατεμένη με φωτιά». Η ωδή του Μωυσή και η ωδή του Αρνίου. Ο ναός στον Ουρανό. Πως παρουσιάζονται οι επτά άγγελοι με τις επτά πληγές. Το άδειασμα των 2 φιαλών στη γη και τη θάλασσα, της 3ης φιάλης στα πόσιμα ύδατα (γλυκά νερά), της 4ης φιάλης στον ήλιο, της 5ης φιάλης στον θρόνο του Θηρίου, της 6ης φιάλης στον ποταμό Εφράτη. Τι είναι πνευματικά ο ποταμός στο μέσο της πόλης. Η ακάθαρτη τριάδα του κακού (αντι-Τριάδα). Η 7η φιάλη. Νήσοι και όρη. Η Ταλαντιαία χάλαζα. Υπενθυμίσεις σχετικά με την ψυχή.	1,8
ΙΑ	Η καταστροφή της Βαβυλώνας (17:1 - 19:4). Η μεγάλη πόρνη και το θηρίο (17ο κεφ.), πάνω στο οποίο κάθεται η πόρνη που είναι το αντίθετο της Εκκλησίας. Η πτώση της Βαβυλώνας (18ο κεφ.). Τα πνευματικά αποτελέσματα της πτώσης της μεγάλης Βαβυλώνας. Οι θρησκευτικές συσπειρώσεις, ένα κύριο χαρακτηριστικό της μεγάλης Βαβυλώνας. Ο καταποντισμός των ψευδοπροφητών. Ο προφήτης Ησαΐας σε συνδυασμό με την Αποκάλυψη για τη «μεγάλη πόλη». Η ανταπόκριση των αγίων στην καταστροφή της Βαβυλώνας (19:1 – 19:4).	1,9
ΙΒ	Το γαμήλιο δείπνο του Αρνίου, ο αναβάτης του λευκού ίππου, η χιλιετής βασιλεία του Χριστού, Γωγ και Μαγώγ, η Κρίση και νέος ουρανός και νέα γη. (19:5 - 22:21). Διαφωτιστικοί συμβολισμοί. Οι καλεσμένοι στο δείπνο του γάμου του Αρνίου. Η προσκύνηση στον άγγελο και η «μαρτυρία του Ιησού». Ο αναβάτης του λευκού ίππου με δικαιοσύνη κρίνει και πολεμά. Τι δηλώνει η εμφάνιση του Χριστού και των ουρανίων στρατευμάτων. Ο άγγελος μέσα στον ήλιο. Τα «όρνεα». Τα «στρατεύματα» του Διαβόλου και το στράτευμα του Χριστού. Η νίκη του Χριστού. Η χιλιετής Βασιλεία του Χριστού (20:1 έως 20:6). Το δέσιμο του Σατανά. Τα χίλια (1000) έτη. Το λύσιμο του Σατανά για μικρό χρόνο. Παρένθεση περί αγαθών και πονηρών πνευμάτων. Η κρίση από τους καθισμένους πάνω στους θρόνους. Οι δύο θάνατοι και οι δύο αναστάσεις. Γωγ και Μαγώγ (20:7 - 20:10). Ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας (και η καταστροφή) των Γωγ και Μαγώγ. Η Κρίση μπροστά στο μεγάλο λευκό θρόνο (20:11 - 20:15). Το τέλος του παρόντος κόσμου με την εμφάνιση του Κριτού. Η κρίση των νεκρών με το άνοιγμα των βιβλίων. Οι νεκροί της θάλασσας, του θανάτου και του Άδη. Η οριστική τιμωρία του θανάτου, του Άδη και των αμαρτωλών. Καινούργιος ουρανός και καινούργια γη (21:1 - 21:8). Η νέα αγία Ιερουσαλήμ. Τα κύρια χαρακτηριστικά της νέας Ιερουσαλήμ (21:9 έως 21:14). Μέτρηση και πολύτιμα συστατικά της Ουράνιας Πόλης (21:15 - 21:21). Τα πολύτιμα συστατικά της Ουράνιας Πόλης. Ο ποταμός και το δένδρο της ζωής (22:1 έως 22:5). Αξιοπιστία της Αποκάλυψης και μη προσκύνηση του αγγέλου (22:6 - 22:9). Τελευταίες συμβουλές και ευχές (22:10 - 22:21). Αφορισμοί στους αλλοιωτές του κειμένου του βιβλίου της Αποκαλύψεως.	3,5
ΟΛΑ	Η Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου με αγιοπατερική ερμηνεία και παρουσίαση υπό Λεοντίου Μοναχού Διονυσιάτου. Σε ένα τεύχος όλα τα επί μέρους 12 τεύχη από το Α (1ο) ως και το ΙΒ (12ο) τεύχος.	14,5

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

Επί πλέον εργασίες στην Αποκάλυψη:

Νέο βοήθημα στη μελέτη της Αποκάλυψης (βίντεο)

Και τώρα ανάγνωση από το πρωτότυπο κείμενο σε mp3

+   +   +

    2 βίντεο που οι άγιοι Σωφρόνιος και Σεραφείμ του Σαρώφ επεξηγούν θεολογικά όσα συμβαίνουν και θα συμβούν, τα οποία έχει περιγράψει πρώτος ο Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη. Ο άγιος Παΐσιος μιλάει πιο πρακτικά αλλά και αυτός προφητικά. Όλα συγκλίνουν ότι είναι αναμενόμενη η αναλαμπή της Ορθοδοξίας!

+   +   +

Ισλανδία και 4η σάλπιγγα+video  ή  pdf    

+   +   +

   3ΟΥΑΙ (htm)  ή  όλο το 3ΟΥΑΙ σε εκτυπώσιμο pdf

+   +   +

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς και η περίοδος της αναλαμπής (pdf)

+   +   +

 

2010

Βίος του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου σε συντομία (pdf)

+ + + + + +

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:  το πρωτότυπο και απόδοση στη Δημοτική (χωρίς ερμηνεία)

υπό Λεοντίου Μοναχού, σε pdf  (0,5ΜΒ)

+ + + + + +